Bir gün, güzellik ve çirkinlik bir deniz kıyısında karşılaştılar ve dediler, 'haydi denize girelim.' Giysilerini çıkartıp suda yüzdüler. Bir süre sonra, çirkinlik kıyıya dönüp, güzelliğin giysilerine büründü ve yoluna gitti. Güzellik de denizden çıktı, kendi giysilerini bulamadı; ama çıplak olmak utandırıyordu onu, çaresiz çirkinliğin giysilerine büründü ve yoluna devam etti güzellik. O gün bugündür, erkekler ve kadınlar onları birbirine karıştırır. Ancak içlerinden güzelliğin yüzünü önceden görmüş kimileri vardır ki, giysilerine bakmaksızın tanırlar onu. Ve yine çirkinliğin yüzünü bilen kimileri vardır ki, gözlerinden tanırlar çirkinliği.
Biz sevinçlerimizi ve hüzünlerimizi onları yaşamadan çok önce tercih ederiz.
Cibran Halil Cibran
.jpg)
hııııııımmmm çok iyi bir hikaye ve ironi geliştirilmiş...
YanıtlaSilO kadar güzel ki bnm gibi bi geveze hiç yomulama getirmeden paylaşmak zorunda kaldı düşünnn artık:-)
YanıtlaSilhalil cibran ermiş..kesinlikle; tıpkı yazdığı kitap gibi ermiş, aforizmaları gibi, ağzından elinden beyninden çıkan herşey gibi..
YanıtlaSil"aciniz, anlayisinizi saklayan kabugun kirilisidir."
khalil gibran