Hayatımızda çoğu zaman insanlığımızı acelemize kurban ediyoruz:-( Örneğin metrobüse binerken peşinden aslan analrın takip ettiği hiyararşik(bkz:salatalık turşusundaki fermentasyon düzeni!!!) sığır sürüsünden farksızız(birazcık acımasız mı oldu? Ama ve lakinki yarası olan yara bandı kullanır:D)! Nice dirsekler karın boşluğundaki organlarla buluşmuştur. Nice ayaklar büyük küçük demeden birbirlerini pestilleştirmiştir. Ama sıra konuşmaya geldi mi hepimiz birer sosyal bilimler profesörü, birer psikolog kılığına bürünürüz. İşte bnm şairirm bu durumdaki insan kılıklı canlılara "aslan donu giymiş tilki!" diyor.
İnsanlığımızı saniyeler yüzünden ayaklar altında alacağımıza, daha erken uyanıp saniyeleri bedavadan satın almamız daha mantıklı değil mi? İnsanlık buna değmez mi?
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder