"Ve Sıradakini Üzeriz!!!"

Bazen sırtımızı sıvazlayanlar o kadar bize yakın durur ki gözlerimiz varlıklarını alışkanlık hale getirdiği için Onları görmezden gelebiliriz! Aramızdaki mesafe coğrafyası dertlerimiz hüzünleri, mutluluklarımız da sevinçleri olacak kadar birimsiz hale gelir.

"Nasıl olsa hep yanımda!" diyerek Onlara teşekkür etmesi gereken insanlar listesinin arka sayfalarında bekletiriz...   

"Karşılık beklemez!" diye sevgisinin tonunu arttırmak için Onun tarafından üstlenebileceğimiz, öznesi BEN olan temennilerden uzak dururuz:-( Onun sevgi hakkını verirken geç kalmak için yarışır gibi acele ederiz. Bu dostluk yarına da sarkar düşüncesi ile diğerlerini Ona evla sayarız... Sessiz hikayenin özeti; kimseye reva görmediğimizi sandığımız Fiillerin nesnesi en çok Sevenlerimiz oluyor!!!:'-(