Bazen dünyanın en mutlu insanı olduğumuzu zannederiz. Ruhumuzun mavisi gelir. Dünyayı görmek için pespembe iyimserlik gözlüğümüzü kullanırız. Bu mutluluğu bozmak için hiç kimsenin karanlık potansiyel enerjisinin kinetik enerjiye dönüşemeyeceğini sanırız ya da kendimizi kandırırız:-( aslında mutluluk oyunu oynadığımızı nedense fark etmek istemiyoruz! Kendimizi mutlu olmak için mecbur hissediyoruz. Halbuki yaşadığımız sahte oyunun gerçeği gün ışığında öyle net görünüyor ki...
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder